??????????? welcome to goldmyanmar
?????????? ?????????????????????????????? ????????????????????????

Monday, July 16, 2007

ေမ့မရႏုိင္ေသာ ေန႔ေလးတစ္ေန႔
(၁၉ ဇူလိုင္ မေမ့ႏိုင္)

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

၀ါဆို၀ါေခါင္ ေရေဖာင္ေဖာင္ဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ။ ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ဘဲ ရန္ကုန္မိုးဟာ ျဗဳန္းခနဲရြာၿပီး တိတ္သြားေသာ္လည္း အခုေတာ့ ဘယ္အၿငိဳးေၾကာင့္ ေဒါမာန္ႀကီးစြာနဲ႔ ရြာသြန္းေနရပါလိမ့္လို႔ ယမင္း စဥ္းစားေနမိတယ္။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြလည္း မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီး ယမင္းတစ္ေယာက္ထဲ မိုးရြာထဲ ေလွ်ာက္သြားေနမိပါ တကား။ ေၾသာ္... ဘာလိုလိုနဲ႔ မေမ့သင့္၊ မေမ့အပ္၊ မေမ့ႏိုင္တဲ့ေန႔ေလးတစ္ေန႔ကို ေရာက္ေတာ့မွာပါလား။ ဒီလိုဘဲ ရင္ထဲမွာ ခုခ်ိန္ထိ မေမ့ႏိုင္တဲ့ေန႔ေလးႏွင့္အတူ ယမင္းရဲ႕ ေမြးရက္လည္း ေရာက္လာေတာ့မွာပါလား။ ယမင္းရဲ႕ေမြးေန႔က ဇူလိုင္ ၁၉ ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ေလ။ အင္း အသက္လည္း တစ္ႏွစ္ႀကီးျပန္ၿပီေပါ့။ ဒီအစိုင္အခဲဟာ ယမင္း အသက္အရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လုံး ပို၍ ပို၍ ႀကီးထြားေနမွာဘဲ။ ထိုရက္ကား ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဇူလိုင္ ၁၉ ႏွင့္အတူ မ်က္ရည္မိုးေတြ လည္း သြန္းေ၀ၿဖိဳးေပေတာ့မယ္ေလ။
ဒီကေန႔ေတာ့ သည္းထန္စြာ ရြာေနတဲ့မိုးေၾကာင့္ ယမင္းလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ တာနဲ႔ ေႏြးသြားေအာင္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး ဟိုတစ္ခ်ိန္ဆီက ေမ့မရႏိုင္ေသာ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ကို မ်က္စိမွာ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက မိဘမ်ားက ေျပာျပခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုဆိုလဲ ပိုမွန္ပါတယ္။ ႀကီးလာေတာ့ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ေလ့လာ၊ ၿပီးေတာ့ သံ႐ုံးက အေခြေတြ ဘာေတြ ငွားၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ဒါေတြဟာ အမွန္တရားလား။ လုပ္ဇာတ္လမ္းလားဆိုတာ ယမင္းလည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မျမင္ခဲ့ရတာ ကိုး။

ယမင္းေတြးမိတဲ့အေၾကာင္းအရာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔၊ မိုးေတြ တစိမ့္စိမ့္ရြာသြန္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ အာဇာနည္ကိုးဦးတို႔ဟာ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ ဂဠဳန္ဦးေစာ (အခိုင္းခံရသူ)ရဲ႕ လက္ခ်က္ နဲ႔ က်ဆုံးခဲ့ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယမင္း သိသေလာက္ေပါ့ေလ ေနာက္ပိုင္း ေလ့လာမိ သေလာက္ကေတာ့ ဂဠဳန္ဦးေစာဟာ (ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး၊ သိတာကို ေျပာျပတာေနာ္) ဆာေတာ္မန္စမစ္ရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ၾကာင့္ အာဏာရာထူးကို မက္ေမာၿပီး လုပ္ၾကံခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္။ အင္း ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတို႔အတြက္ ေတာ့ ကမၻာသာေက်ၿပီး ဥဒါန္းေက်မွာ မဟုတ္တဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့။ ေျပာရရင္ေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ဟာ ယမင္းတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ပန္းတိုင္ႏွင့္ မေ၀းေတာ့တဲ့အခ်ိန္အခါ သမယျဖစ္ေတာ့မဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ မိုးရာသီျဖစ္တဲ့ အတြက္ မိုးရြာတာဟာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ထိုေန႔မွာေတာ့ မိုးမင္းႀကီးဟာ ဒီသတင္းဆိုးကို ႀကိဳတင္ပဲ သိေနလို႔လား ညိဳေသာ အေရာင္ ေမွာင္တဲ့အသြင္ကို ေဆာင္ၿပီး တိမ္လႊာတိမ္လိပ္တို႔ကလည္း မိုးေကာင္းကင္မွာ ခ်က္ခ်က္ဘဲ အုံ႔ဆိုင္းတက္ လာတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးသံ တခ်ဳန္းခ်ဳန္း မ်က္စိတစ္မွိတ္ လွ်က္တစ္ျပက္ အတြင္းမွာဘဲ လွ်ပ္စီးေတြ လက္ၿပီး ေလကလည္း ထန္လာတယ္။ အခ်ိန္ကား နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရွိ အတြင္း၀န္႐ုံးဟာ မိုးေတြၾကားမွာ ေလျပင္းကို အန္တုၿပီး အခိုင္အမာရပ္တည္ေနတာေပါ့။ အဲ အထဲမွာ ရွိတဲ့လူေတြဟာ အခ်မ္းဒဏ္ ကို ဂ႐ုမျပဳႏုိင္ဘဲ တိုင္းရင္းသားအားလုံးအတြက္ လႈပ္ရွားေနခဲ့ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔ဟာ အတြင္း၀န္႐ုံး ပထမထပ္ အလယ္ခန္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ ၃၃ ႏွစ္၀န္းက်င္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ တက္ေရာက္လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြနဲ႔ ယမင္းတို႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံအတြက္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေနၾကတာေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံ့အက်ဳိး၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ ေန႔ညမဟူ လုံ႔လထုတ္ၾက ရွာရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ နံနက္ ၁၀ နာရီနဲ႔ ၃၇ မိနစ္အခ်ိန္ေလာက္ မွာဘဲ ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္ထားတဲ့ ရင္နင့္ဖြယ္ အျဖစ္ဆိုးႀကီးဟာ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္သြားခဲ့ရၿပီေလ။ ဆူညံစြာ ေမာင္း၀င္လာတဲ့စက္သံႏွင့္အတူ ဂ်စ္ကားတစ္စီးဟာ အတြင္း၀န္႐ုံးေရွ႕ကို ေရာက္ရွိလာၿပီး မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူေလးေယာက္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ၀င္ေရာက္လာၿပီး ျမင္ျမင္သမွ် မည္းမည္းျမင္ရာကို လိုက္လံပစ္ခတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ႐ုတ္ျခည္းထရပ္ၿပီး တားရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသနတ္က်ည္ဆန္ထိပ္ဖူးဟာ ကိုယ္တြင္းကို ေရာက္ရွိသြားၿပီး တားျမစ္မႈဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူးေပါ့။ အျဖစ္အပ်က္ဟာ ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့အတြက္ တစ္ခဏအတြင္းမွာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေသြးေခ်ာင္းစီးသြားပါတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ ကိုးဦးဟာ မ်ဳိးဖ်က္သစၥာေဖာက္၊ အသားထဲက ေလာက္ထြက္တဲ့သူေတြရဲ႕စနစ္ေၾကာင့္ က်ဆုံးခဲ့ရ ရွာေတာ့တယ္။ ျပည္သူက ခ်စ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ျပည္သူ႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ရင္းနဲ႔ အၾကံပက္စက္ ဆန္ေကာေလာက္မွ ေဇာက္မနက္တဲ့ လူေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔ က်ဆုံးခဲ့ရ ေလတယ္။ ဘယ္ေလာက္ မိုက္႐ိုင္းလိုက္သလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔အတူ သခင္ျမ၊ မန္းဘခိုင္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ မစၥတာ အဗၺဒူရာဇာတ္၊ ဦးဘ၀င္းတို႔လည္း အဲဒီေနရာမွာတင္ ေသဆုံးခဲ့ရရွာတယ္။ အဲ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရသြားတဲ့ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြား ေစာစံထြန္း၊ အတြင္း၀န္ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ သက္ေတာ္ေစာင့္ ေမာင္ေထြးတို႔လည္း ရရွိတဲ့ဒဏ္ရာနဲ႔ ေသဆုံးခဲ့ရရွာတယ္။ အာဇာနည္ ၾကယ္ကိုးပြင့္ အေၾကြေစာခဲ့ရေလၿပီ။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ေသြးစက္နဲ႔ လမ္းခင္းေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးဟာ အထင္အရွားရွိခဲ့ရၿပီေလ။ ယခုဆိုရင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ကို ေရာက္ရွိ လာခဲ့ျပန္ၿပီေပါ့။ ယမင္းေလ ေရးစရာေတြ ရင္ထဲမွာ အျပည့္ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရင္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းဆို႔နစ္ေၾကကဲြၿပီး ဘယ္လိုမွ ဆက္ေရးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အခု မိုးေတြ သည္းႀကီးမဲႀကီး ရြာေနျပန္ၿပီေလ။ အာဇာနည္ေန႔ကို ႀကိဳတင္ဦးညႊတ္ဂုဏ္ျပဳေန သည့္အလား၊ ယမင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေမ့မရေသာေန႔ေလးတစ္ေန႔ကို ျမင္ေယာင္ေနမိပါ ေတာ့တယ္။ အားလုံးတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာနဲ႔ က်ဆုံးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္မ်ဳိးခ်စ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ယမင္းနဲ႔အတူ ၀မ္းနည္းပူေဆြးစြာနဲ႔ပဲ ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆို ၾကပါစို႔ေနာ္။