ဒီေန႔ နည္းနည္းအေအးပတ္သြားလို႔ ထင္တယ္။ ေနမေကာင္းခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ျပန္ ေခြရင္ ဖ်ားမွာဆိုးလိုေလ။ ၿပီးေတာ့ စာသင္ရဦးမွာဆိုေတာ့ အင္း ယမင္းေလ စိတ္ညစ္ရင္ အျမဲဖတ္တဲ့ ကဗ်ာေလးရွိတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာေလးကုိ ေျပာျပမယ္ေနာ္။
ပန္းပန္လ်က္ပဲ
ညိဳျပာျပာ၊ လတာျပင္ေျခရင္း
လႈိင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္။ လိႈင္းသက္ရာဆင္း
ဆင္းရလဲ မသက္သာ
အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို႔လာ
အဆင္းနဲ႔ အလာ၊ ေဗဒါမ အေထြး
အုန္းလက္ေၾကြ သူ႔နံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး
ေဆာင့္ခဲ့လဲ မသက္သာ
ေနာက္တခ်ီ ဒီတစ္လုံးက ဖုံးလိုက္ျပန္ပါ
ျမႇဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ၊ မေဗဒါအလွ
တလံကြာ လႈိင္းအၾကြ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ
ေပၚျပန္လဲ မသက္သာ
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက ဘဲထြက္လို႔လာ
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ၊ ေဗဒါက တပင္ထဲ
အယက္အကန္ခံလို႔
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ
ပန္းပန္လ်က္ပဲ
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ တကၠသိုလ္ မိုးေ၀မဂၢဇင္း၊ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္
အဲဒီ ကဗ်ာေလးက စိတ္ကို အားရွိေစတယ္ေလေနာ္။
The Senior Great Poet Zaw Gyi's
First Class Verse
Hyacinth Way
At the mudflat's margin of murky blue
The hyacinth moves up with the waves
and with the waves deseends.
De scent is not without travial.
A coconut frond comes floating with the tide.
Descent and drift. The coconut frond
hits the hyacinth girl in the side.
Though bit inthe side she finds no rest.
In a moment a wave has smoothered her.
She goes under and does not rise,
Then a wave suges and the hyacinth girl
comes up about a yard away
Coming up does not bring respite
Ducks emerge from a brach of the creek.
A hundred ducks and a lone hyacinth
Sge is jostled and kicked but
holds her lips tight
and keeps wearing her flower.
I like poem.
|
